Klasztor Topoleński liczył zazwyczaj ośmiu zakonników. Pierwszym Przeorem klasztoru był ksiądz Roman Rospondzik. Kiedy się w roku 1683 tu osiedlili, Topolno nie było jeszcze oddzielną parafią, ponieważ kościół tutejszy był filialnym i należał do parafii Gruczeńskiej. Dopiero w roku następnym 1684 ksiądz Biskup Bonawentura Madaliński utworzył tu nową parafię, której zarząd powierzył Ojcom Paulinom. Do nowo utworzonej parafii przyłączone zostały wioski: Grabowo z Grabówką, Trempel i Rudki. Wszystkie te wioski były własnością Panien Benedyktynek w Chełmnie. Grabowo podarował mistrz wielki krzyżacki Karol z Trewiru w roku 1312 pannom Benedyktynkom w Chełmnie na pamiątkę zwycięstwa odniesionego w roku 1311 nad Witenesem, dowódcą Litewskim. Za księdza biskupa Lubodzieskiego przeszła ta wieś na własność Michała Wutkowskiego, chorążego pomorskiego, ale ją potem panna Kseni na powrót odzyskała. Był to las obszerny i młyn. Dzierżawcami tej wioski byli panowie Brzechffy. Gorliwa Kseni Magdalena Mortęska zbudowała około roku 1600 we wsi małą kaplicę, w której później Ojcowie Paulini niekiedy odprawiali nabożeństwa. Kapliczka stoi dziś jeszcze nie używana. Wieś Rudki posiadał przed rokiem 1300 Mikołaj Rutki, który ją podarował pannom Benedyktynkom I tę wieś otrzymał Michał Wutkowski za księdza biskupa Lubodzieskiego, ale później zwróconą została klasztorowi, dzięki zabiegom panny Kseni Mortęskiej. W roku 1598 osiedlono tu trzech osadników, którzy czynsz płacili do klasztoru Chełmińskiego. Na utrzymanie swoje pobierali zakonnicy tak zwane maszne, które im wioski do parafii należące płacić musiały. Główny zaś dochód mieli z własnego folwarku z Cieleszynka, który już w roku 1638 Samuel Konarski dziedzic Topolna a wojewoda Malborski, był zapisał na utrzymanie kościoła i duchownych. Przeor klasztoru był zarazem proboszczem, ale zazwyczaj podzielił pracę pasterską między zakonników. Pod zarządem Ojców Paulinów pozostała parafia aż do zniesienia klasztoru w roku 1811. Potem przez cztery lata zawiadywał parafią Ojciec Karol Sieniawski ze zakonu Cystersów z Koronowa. W roku 1815 po raz pierwszy został proboszczem ksiądz świecki, a był nim ks. Jan Cichocki, który umarł tu w roku 1851.