ks. Cichocki Jan od 1 marca 1815 r. do 1851 roku
(archiwum parafialne nie posiada żadnych danych biograficznych)
ks. Cernikau Augustynod 1852 do 1868 roku
urodził się 8 IX l817w Przywidzu k. Gdańska. Kształcił się w gimnazjum w Chojnicach, gdzie złożył w 1842 egzamin dojrzałości. Po studiach w Seminarium Duchownym w Pelplinie, otrzymał 10 v 1846 święcenia kapłańskie. Był wikarym w Lubawie, skąd przeniesiony został na adm. parafii do Kazanic (1849-51). Będąc proboszczem w Topolnie ( od 8 I 1852) założył w 1859 Bractwo Trzeźwości; zbudował filialny kościół w Niewieścinie (1865-66). Zmarł w swojej parafii 18 II l868.
ks. Komischke Augustyn od 1868 do 1881 roku
urodził się 24 lX 1838 w Słoszewach (pow. Brodnica) w rodzinie nauczyciela Franciszka i Katarzyny z Tomkiewiczów. Uczył się w gimnazjum w Chełmnie jako stypendysta Gen. Wikariatu. Po egzaminie dojrzałości (1860) studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie, otrzymał święcenia kapłańskie 12 III 1864. Był wikarym w Gdańsku (Kaplica Król.) i pierwszym kapelanem Zakładu NMP Anielskiej w Kościerzynie (1864-68). Jako proboszcz pracował w Topolnie (od 16 IV 1868) oraz w Kruszynach (od 27 IX 1881). Należał do TPN. Zmarł 4 III 1896 w Kruszynach.
ks. Raschke Tomasz Wiktor od 1881 do 1884 roku
ur.6 III 1 843 w Jabłowie (pow. Starogard ) w licznej rodzinie nauczyciela Jakuba i Józefiny Prabuckiej. Był uczniem szkoły katedralnej w Pelplinie (1851-56), skąd udał się do Poznania, gdzie mieszkał brat matki, ks. dr J. Prabucki . Od 1861 kształcił się w gimnazjum chełmińskim jako stypendysta TPN. Po maturze (1864) studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie i otrzymał 12 IV 1868 święcenia kapłańskie. Został wikarym katedralnym, nauczycielem w Collegiumn Marianum (1868- 70) i był adm. parafii pelplińskiej (1 869). Był następnie wikarym w Pucku, Śliwicach, Lidzbarku ( od 1872), gdzie po śmierci ks. prob. P. Ettera zarządzał parafią (1878-81). Krótko był proboszczem w Topolnie (27 IX 1881-83); w latach 1885-86 pracował w duszpasterstwie polskim w Bottrop w Zagłębiu Ruhry. Jako wikary w Chmielnie przeszedł na emeryturę (2 X 1890) i zamieszkał w Kartuzach. Brał aktywny udział w urządzaniu wieców w 1892 w Chmielnie (18 II), Żukowie (6 III), Kartuzach (27 III), na których domagano się języka polskiego w szkolnictwie elementarnym. 18 V 1898 stawał przed sądem w Gdańsku oskarżony , iż w kazaniu niemieckim w Kartuzach dopuścił się obrazy "stanu urzędniczego". Sąd skazał go na 200 Mk kary (lub 20 dni więzienia), ponadto landrat Keller oskarżał go również o "agitację polską". Wydał w tym czasie w Gdańsku "Nowy kancjonał pieśni nabożnych" , oraz "Modlitwę do NMP Królowej Korony Polskiej" (1895).Zamieszkał w Gdańsku i w latach 1908-21 był właścicielem domu czynszowego. 15 X 1908 bp A. Rosentreter zabronił mu odprawiania Mszy św. (nie wiadomo z jakiego powodu), gdy mimo zakazu Mszę św. odprawił, Gen. Wikariat zawiadomił duchowieństwo, że wszelkie kontakty zostały z nim zerwane (10 XI 1911). Zmarł w Gdańsku ok. 1921.